miniğime

Seni gördüm rüyamda.
doğmuşsun bildiğim o halinle,
büyüyecekmişsin.
tırnağım kadar bir benek.
elimden kaydın,
tutamadım.

Orada bile gitmekti isteğin.
bu dünyada yaşamanın
yoktu yolu ama
bırakmadın var olmayı,
çözüldün diye
suya ve toprağa.

Yaşıyorsun.
bedenimde değil,
bambaşka bir biçimde.
hissediyorum karıştığın
suyu ve çamuru,
toprakla havayı içimde.

Yaşam fışkırıyor senden.
nehir olup akıyorsun,
bütün kirler sende temizleniyor.
bir karınca oluyorsun,
yükün sırtında ve sadece
yuvana gidiyorsun.

Tohumu olmuşsun
rengarenk bir çiçeğin.
dev bir ağacın gölgesisin.
nefessin her bedene dolan.
ve içimi ürperten bir esinti olursa,
yine senden bileceğim.

İşte böyle, yaşayan her şey
benim için sensin.
yaşayan her şeyde
sevinçle seni göreceğim.
ve yaşayan her şeyi artık
daha da çok seveceğim.