Sevginin sınırının olmadığını zamanla anladım.

İliklerime kadar sevgiyle dolu olduğumu sandığım çoğu zaman aslında bir başkasını kendimden daha çok sevdiğime inanarak kendimi cezalandırıyormuşum, zamanla anladım.

Sevgi iyi olan, iyi hissettiren ve de iyileştirenmiş. Korkudan sıyrılmak, şüpheye düşmeden okşamayı bilmek ve iyi olanın gerçekliğinin güzelliğine bakakalmakmış, zamanla anladım.

Sevgi doluymuş özüm ve kendini bilen ruhum kendi gibi yaşayarak mutlu olabilirmiş ve başka hiçbir şey yapmasına gerek yokmuş, zamanla anladım.

Ve daha sevecek çok fazla şeyin olduğunu bilmek dört bir yanımda, geçmişte çok sevdiğimi bildiğim için daha fazlasını sevebileceğime inandıran bir güzellikle yaşamakmış sonsuz sevgi, bunu anladım.